ΥΜΝΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗΝ

Ένας 18χρονος υμνεί την ΑΓΑΠΗ......

ΥΜΝΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗΝ

Δύο άνθρωποι αγαπιούνται, και ο κόσμος αλλάζει...

Ο άνεμος ωσάν μουσικός διαχέει το μουσικό

ερωτικό του άσμα σφυρίζοντας μέσα από

απόκρυμνα βράχια και στενά βουνά... ανάμεσα

από άνθη, λούλουδα και θάμνους που μαρτυρούν

τον προορισμό του, πετά στην θάλασσα... την θά-

λασσα την αχαλίνωτη, την πλαεύτρα σειρήνα, την

τραγουδίστρια, την μούσα... Το απύθμενο και απαρά

μιλλο κάλλος της οργιάζει χτυπώντας αβυσσαλέα

τα βράχια με τα βαρύγδουπα κύματά της...

Το δειληνό ο ήλιος σαν επιδέξιος ζωγράφος,

Χρωματίζει τον ουρανό με τα χρώματα

της αγάπης και στο τελείωμά του νάτος... ιδού

ο πεπυρωμένος ήλιος σβήνει στους κόλπους της θά-

λασσας σαν ένας άλλος εραστής... και τα αστέ-

ρια που προμηνύουν τον χαμό του, τρεμοπαίζουν

στον ρυθμό που χορεύει η θάλασσα....... χορεύει

χορό αργό, χορό αποχαιρετισμού, χορό μακρόσυρτο,

κάτω από το σεληνόφως που τη λούζει ασή-

μι και την χρωματίζει ασημί.... και δες την

τώρα την αγήτευτη, ήρεμη πλέον σαν το α-

εράκι του καλοκαιριού και την αναπνοή της

περιστέρας της χιονόλευκης που φτερουγίζει πάνω

από αυτήν με ένα κλαδί στο ράμφος.....

ΕΙΡΗΝΗ ! . . . ειρήνη για εσάς τους ερωτευμένους....

Ειρήνη διά τον κόσμον όλον.......

Δύο άνθρωποι αγαπιούνται και ο κόσμος αλλάζει........