Ο χρόνος δημιούργημα κι αυτός του Πανσόφου, έγινε για να υπηρετήσει την κορυφή των δημιουργημάτων Του-τον άνθρωπο-, από την άπειρη αγάπη και το έλεος Του.
Πώς να ζήσεις ΑΙΩΝΙΩΣ εκδιωγμένος από τον γλυκύ Παράδεισο?
Πώς να βαδίζαμε ΑΙΩΝΙΩΣ σε έναν δρόμο χωρίς τέλος, βαστάζοντες τα πάθη που συνεχώς και αδιαλλείπτως θα πολλαπλασιάζαμε και θα φορτώναμε στις πλάτες της ψυχής μας, χωρίς μετάνοια και χωρίς κοινωνία στο σώμα και το αίμα Του?
Ποιός άλλος τρόπος θα μπορούσε να μας καθαρίσει παρά Η ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΕΝΑΝΘΡΩΠΗΣΗ, Η ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ, το δικό Του παράδειγμα, Η ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΘΥΣΙΑ, η δική Του παρουσία σε αυτό το απειροελάχιστο σημείο της αιωνιότητας –του χρόνου-?
Πώς να ζεις ΑΙΩΝΙΩΣ μέσα στην αδικία, την υποκρισία, την διαστροφή, την ανωμαλία, την επικοινωνία που γίνεται με λέξεις και όχι με ένωση πνευματική και αγαπητική?
Πώς να ζεις ΑΙΩΝΙΩΣ μέσα στις αρρώστιες του σώματος-που μόνοι μας δημιουργήσαμε- την πείνα, την δίψα, τις ανάγκες τούτου εδώ του σώματος?
Ο ορισμός της κόλασης............ ΖΩΗ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗ !!!!!
Και ενώ ο Άγιος Τριαδικός Θεός συλλαμβάνεται μόνο μέσα από καρδιακές διεργασίες, ακόμα και αυτό το λογικό μας αντιλαμβάνεται ΤΗΝ ΑΞΙΑ αυτού εδώ του χρόνου που μας έχει δοθεί σαν εισιτήριο για την ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ.
«16 ἔλεγον οὖν ἐκ τῶν Φαρισαίων τινές· οὗτος ὁ ἄνθρωπος οὐκ ἔστι παρὰ τοῦ Θεοῦ, ὅτι τὸ σάββατον οὐ τηρεῖ.»
Και όμως............... η διαστροφή και η συσκότιση του νου επιτάσσει πως ο άνθρωπος οφείλει να υπηρετεί τον χρόνο αυτόν!!!! Και όχι ο χρόνος τον ίδιο τον άνθρωπο!!!!!
Τί είναι εν τέλει αυτό που διαστρέφει ακόμα και τα δώρα και τους λόγους και τα έργα του Δημιουργού μας? Δεν βρήκα άλλο τίποτε μέχρι σήμερα πουθενά, σε ότι κι αν ακούσω, δω, σκεφτώ, αντιληφθώ, αισθανθώ, βιώσω, διαβάσω. ΑΓΑΠΗ ΔΙΕΣΤΡΑΜΜΕΝΗ !!!
Αγάπη από τα βάθη του λογικού και όχι της καρδιάς. Αγάπη αισθηματική και όχι καρδιακή.
Αγάπη προσκολλημένη στα δημιουργήματα έμψυχα και άψυχα, ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ !!!
Πώς να αγαπήσεις τους ανθρώπους, την φύση, τις αξίες ή και τις ιδέες ακόμα, όταν ΔΕΝ ΛΑΤΡΕΥΕΙΣ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ ΤΟΥΣ?
Πώς να προσφέρεις ένα ποτήρι νερό σε έναν διψασμένο όταν αυτό δεν γίνει από αγάπη για τον γλυκύ μας τον αναστημένο Χριστό? Η δίψα που θα προκληθεί θα γίνει μεγαλύτερη και εντονότερη χωρίς την Θεία Χάρη Του, χωρίς την δική του ευλογία σε κάθε μικρό ή μεγάλο έργο μας όση καλή και αγαθή πρόθεση κι αν έχουμε. (γνωρίζω πως εάν δοξολογούσαμε διαρκώς τον Θεό, ούτε πείνα, ούτε δίψα, ούτε πόλεμος, ούτε τα πάθη θα μπορούσαν να φωλιάζουν σε τούτον εδώ τον πρόσκαιρο κόσμο)
Δεν αρκεί η αγάπη. ΟΧΙ. Το αποδεικνύει η ιστορία του ανθρώπου.
Γιατί δεν είμαστε τόσο απάνθρωποι και εγωϊστές όσο φαινόμαστε. ΟΧΙ.
Οργανώσεις παρά οργανώσεων για την σωτηρία του πλανήτη, για την σωτηρία των λαών που πεινάνε, για την αποκατάσταση της ειρήνης, για..... για....... για.......
Πακτωλός χρημάτων για βοήθεια και λοιπόν?
Ποιό έργο μας ρίζωσε και έβγαλε φύλλα και καρπούς? Ποιό? Κανένα χωρίς την ευλογία του Θεού. Χωρίς την ευλογία της ΜΙΑΣ, ΑΓΙΑΣ, ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, που ο Ίδιος ο ενσαρκωμένος Κύριος μας ίδρυσε στο σημείο αυτό της αιωνιότητας που ονομάζεται χρόνος. Απόδειξη τρανταχτή? Τα ιεραποστολικά μας κλιμάκια όπου αυτά βρίσκονται στον πλανήτη. (δεν λύνουν όλα τα προβλήματα τα ανθρώπινα, ΑΛΛΑ ΕΥΔΟΚΙΜΟΥΝ στο πέρασμα του χρόνου και δημιουργούν ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ πνευματικά ανεβασμένες και ΑΓΙΟΥΣ! –παράλληλα με την σωματική ανακούφιση των αναγκών-)
Και επειδή πάντα ξεφεύγω και για αλλού ξεκινάω και αλλού καταλήγω , παραθέτω το Σύμβολο της Πίστεως μας αντί για επίλογο.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ !!!!!!!!!!!!!!
Πιστεύω εις έναν Θεόν, Πατέρα Παντοκράτορα, ποιητήν ουρανού και γης, ορατών τε πάντων και αοράτων.
Και εις έναν Κύριον, Ιησούν Χριστόν, τον Υιόν του Θεού τον Μονογενή, τον εκ του Πατρός γεννηθέντα προ πάντων των αιώνων.
Φως εκ Φωτός, Θεόν αληθινόν εκ Θεού αληθινού. Γεννηθέντα, ου ποιηθέντα, ομοούσιον τω Πατρί, δι ου τα πάντα εγένετο.
Τον δι' ημάς τους ανθρώπους και δια την ημετέραν σωτηρίαν κατελθόντα εκ των ουρανών, και σαρκωθέντα εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου, και ενανθρωπίσαντα.
Σταυρωθέντα τε υπέρ ημών επί Ποντίου Πιλάτου, και παθόντα, και ταφέντα, και αναστάντα τη τρίτη ημέρα κατά τας Γραφάς.
Και ανελθόντα εις τους ουρανούς, και καθεζόμενον εκ δεξιών του Πατρός.
Και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης, κρίναι ζώντας και νεκρούς, ου της βασιλείας ουκ έσται τέλος.
Και εις το Πνεύμα το Άγιον, το Κύριον, το ζωοποιόν, το εκ του Πατρός εκπορευόμενον, το συν Πατρί και Υιώ συνπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον, το λαλήσαν δια των Προφητών.
Εις μίαν Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν.
Ομολογώ εν βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών.
Προσδοκώ ανάστασιν νεκρών, και ζωήν του μέλλοντος αιώνος.
ΑΜΗΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου