Χίλιες φορές.... ΑΣΩΤΟΣ!!!

Ότι θα έφτανα σε κάποιο σήμειο να παρακαλάω να είμαι κι εγώ σαν τον άσωτο της σημερινής παραβολής.......... ούτε που το περίμενα!!!! Να παρακαλάω να μην βρίσκομαι στην αγκαλιά, τη σιγουριά, την απέραντη αγάπη του πατέρα μου, με όλα τα λούσα και τα καλούδια μου, αλλά σαν τον άσωτο να φάω την μούρη μου στις δοκιμασίες μακρυά Του, γευόμενη τα άσχημα αλλά τελικά και την τρισμακάριστη επίγνωση και συνειδητοποίηση της άθλιας κατάστασής μου να επιστρέψω για πάντα κοντά Του. Γιατί τί άλλο θα μπορούσα να είμαι παρά ένας του γυιός, που ζει μαζί Του, εργάζεται μαζί Του, τρώει μαζί Του (!!!), τον πιστεύει σαν πατέρα Του, αλλά σε αντίθεση με τον άλλον τον άσωτο, ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΜΠΙΣΤΕΥΕΤΑΙ ! Μιά πίστη χλιαρή στηριγμένη σε όλες τις ευλογίες και τις χάρες που το σπίτι του πατέρα μου προσφέρει. (η Εκκλησία με τα μυστήρια της). Μιά καρδιά αχάριστη, που δεν εκτιμά όλα τα πλούτη που απλόχερα της έχουν χαριστεί. Μιά ζωή μίζερη βασισμένη στην κακία (μη χαιρόμενη με την σωτηρία και την χαρά του αδελφού μου), την γκρίνια, την ζηλοφθονία, την οργή και κυρίως την ΚΑΤΑΚΡΙΣΗ !!!! Κρύα παγωμένη καρδιά που μένεις ασυγκίνητη στις παρακλήσεις του πατέρα σου.....!!! Ανόητη καρδιά που δεν χαίρεσαι και δεν εκτιμάς τα πλούτη που σου προσφέρει αυτός ο πατέρας! Άκρατε εγωϊσμέ μου που έχεις γίνει ένα με αυτή την καρδούλα και δεν της επιτρέπεις να σπάσει την βιτρίνα της και να ματώσει! Ποιό ρούχο είναι πιό καθαρό ανόητη καρδιά? Αυτό που πλένεται με δάκρυα και προσευχές, ή αυτό που δεν χρειάστηκε ποτέ του να πλυθεί? (γιατί προτίμησες την γύμνια!) Ποιός οδοιπόρος στο μονοπάτι της ζωής του δεν σκόνταψε, δεν μάτωσε, δεν πήρε λάθος μονοπάτια, παρά αυτός που άραξε σε κάποια δροσερή μεριά και μένει στάσιμος? Πού είναι η ταπεινότητά σου καρδιά μου? Γιατί δεν είσαι κι εσύ σαν του ασώτου που δεν διστάζει να «ρίξει τα μούτρα του» και να γίνει μισθωτός του ίδιου του πατέρα και όχι κάποιου άλλου? (ή μήπως δεν μπορούσε?) Ο ένας γεμάτος πάθη αλλά χωρίς περηφάνεια και εγωϊσμό και με απόλυτη εμπιστοσύνη στον πατέρα του............. Ο άλλος πλημμυρισμένος από τις δωρεές, δεν γνωρίζει ούτε να εκτιμά, αλλά και ούτε να τις διαχειρίζεται προς όφελος του, πνιγμένος στην γκρίνια, την μιζέρια και τον εγωϊσμό του!!! Χίλιες φορές άσωτος σου λέω!!!!!