ΚΑΛΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΑΔΕΛΦΙΑ ΜΟΥ

ΚΑΛΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΑΔΕΛΦΙΑ ΜΟΥ

Άλλη μία περίοδος ξεκινάει στη ζωή του καθενός μας από σήμερα. ΤΡΙΩΔΙΟ. Μια προπαρασκευαστική περίοδος για να εορτάσουμε τα Θεία Πάθη και την Ανάσταση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Του Πατέρα μας του Παντοκράτορα που καταδέχτηκε να ενσαρκωθεί προκειμένου ΝΑ ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ σαν πρόσωπο προς πρόσωπο, να μας δείξει με πράξεις τι σημαίνει τελικά ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ, ΑΓΑΠΗ, ΘΥΣΙΑ.

Φέτος, περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά και λόγω των φανερωμένων σημείων του καιρού μας, των απροσδόκητων εξελίξεων σε όλους τους τομείς της ζωής μας-εμάς των Ελλήνων-, αισθάνομαι πως είναι επιτακτική η ανάγκη να αποδώσουμε τα του Καίσαρως τω καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ.

Με τα του Καίσαρως ασχολούμαστε οι περισσότεροι σαν άνθρωποι κοινωνικοί, σαν (δοκιμαζόμενοι) πολίτες αυτής της χώρας τις περισσότερες ημέρες αυτού του χρόνου. Αυτή είναι η κατάλληλη περίοδος να ασχοληθούμε με την προσωπική μας σχέση με το πρόσωπο του Θεανθρώπου. Μια σχέση λιγάκι(?) παραμελημένη, μια σχέση μονομερής όπου ο Ένας αγαπάει, φροντίζει, προστατεύει και ο άλλος ασχολείται με τον «Καίσαρα» και τις βιοτικές μέριμνες (που ομολογουμένος είναι βαριές και δύσκολες). Ας αναλογισθούμε όμως και την επίγεια ζωή του Σωτήρα μας που δεν ασχολήθηκε καθόλου με τα επίγεια προβλήματα, ούτε με τα κοινωνικά προβλήματα, ούτε με τα εθνικά (οι Εβραίοι ήταν υπόδουλοι στους Ρωμαίους). 

ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ Ο ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΣ να καθήσουμε ήρεμα, φρόνιμα σαν την Μαρία, στα πόδια Του και να εξελέξουμε ΤΗΝ ΑΓΑΘΗ μερίδα περιφρονώντας τις εξωτερικές μας μέριμνες. «Μάρθα,Μάρθα,μεριμνάς και τυρβάζης περί πολλά, Μαρία δε την αγαθήν μερίδα εξελέξατο, ήτις ουκ αφαιρεθήσεται απ'αυτής»(Λουκ.ι'38-42)

ΤΩΡΑ ΕΦΤΑΣΕ Ο ΚΑΙΡΟΣ Ο ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΣ να σκύψουμε βαθειά μέσα μας για να βρούμε εκείνο το «ένα» που οφείλουμε στον Αγαπημένο μας-ο καθένας κάτι διαφορετικό- για να του φανερώσουμε την αγάπη την δική μας και να μην Του γυρίσουμε την πλάτη και φύγουμε από κοντά Του- όπως ζήτησε και από τον πλούσιο νεανίσκο που παρ΄ότι εφύλαγε τις εντολές Του από παιδί και αγαπούσε τον Κύριο, δεν μπόρεσε να απαρνηθεί και να μοιραστεί με τους άλλους αδελφούς του το «ένα» που του ζητήθηκε…………. Τον πλούτο!!!

ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ Ο ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΣ να προετοιμασθούμε πνευματικά, εσωτερικά και όχι συναισθηματικά, προκειμένου ΝΑ ΕΝΩΘΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΑΣ σε ενώσεις σωτήριες για εμάς. «αμήν λέγω υμίν, εάν μη φάγητε την σάρκα του υιού του ανθρώπου και πίητε αυτού το αίμα, ουκ έχετε ζωήν εν εαυτοίς» (Ιω.6,53)

ΤΩΡΑ ΛΟΙΠΟΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ να γυρίσουμε τις πλάτες στα γήινα, στα βιοτικά, στις μέριμνες και περισσότερο από κάθε άλλη χρονική στιγμή στη ζωή μας να ασχοληθούμε με την παραμελημένη πνευματική μας ζωή.

ΚΑΛΟ ΤΡΙΩΔΙΟ, ΚΑΛΗ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΑΔΕΛΦΙΑ ΜΟΥ.