Ευαγγέλιο Κυριακής Β΄Λουκά, 04/10/2009

Κυριακή Β΄Λουκά, 4 Οκτωβρίου 2009 Λουκ. ς΄ 31-36

Εἶπεν ὁ Κύριος· 31 καθὼς θέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως. 32 καὶ εἰ ἀγαπᾶτε τοὺς ἀγαπῶντας ὑμᾶς, ποία ὑμῖν χάρις ἐστί; καὶ γὰρ οἱ ἁμαρτωλοὶ τοὺς ἀγαπῶντας αὐτοὺς ἀγαπῶσι. 33 καὶ ἐὰν ἀγαθοποιῆτε τοὺς ἀγαθοποιοῦντας ὑμᾶς, ποία ὑμῖν χάρις ἐστί; καὶ γὰρ οἱ ἁμαρτωλοὶ τὸ αὐτὸ ποιοῦσι. 34 καὶ ἐὰν δανείζητε παρ᾿ ὧν ἐλπίζετε ἀπολαβεῖν, ποία ὑμῖν χάρις ἐστί; καὶ γὰρ ἁμαρτωλοὶ ἁμαρτωλοῖς δανείζουσιν ἵνα ἀπολάβωσι τὰ ἴσα. 35 πλὴν ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν καὶ ἀγαθοποιεῖτε καὶ δανείζετε μηδὲν ἀπελπίζοντες, καὶ ἔσται ὁ μισθὸς ὑμῶν πολύς, καὶ ἔσεσθε υἱοὶ ὑψίστου, ὅτι αὐτὸς χρηστός ἐστιν ἐπὶ τοὺς ἀχαρίστους καὶ πονηρούς. 36 Γίνεσθε οὖν οἰκτίρμονες, καθὼς καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν οἰκτίρμων ἐστί.

Η Επανάσταση, η Ανατροπή έχουν μόνο ένα όνομα: ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΖΩΗ!!! Ποιός Κούδας, Βούδας, Μωάμεθ, Αλλάχ, Ήρα, Δίας και δεν συμμαζεύεται? Ποια φιλοσοφία και ποιά θρησκεία μπορεί να συγκριθεί με ΤΗΝ ΑΠΛΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΕΙΟΥ ενός αληθινού χριστιανού? !!!!! Πόσους πλανήτες να κατακτήσουμε και πόσες επιστημονικές «ανακαλύψεις» να κάνουμε όταν ο αδελφός μας συνεχίζει να υποφέρει από την έλλειψη ΦΑΓΗΤΟΥ, ΠΕΡΙΘΑΛΨΗΣ-ΦΑΡΜΑΚΩΝ, από έλλειψη ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ, Α Γ Α Π Η Σ, Χ Α Ρ Α Σ ? «Να αγαπάς τον εχθρό σου» !!!!! «γιατί κι ΑΥΤΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ είναι απέναντι στους πονηρούς και στους αχάριστους» !!!!!!!!!!!!!!! Όχι μόνο να ταίζω τον πεινασμένο, να περιθάλπω τον άρρωστο, να ελεώ όσους έχουν ανάγκη, να δίνω την αγάπη μου στους ανθρώπους τους οικείους και τους γνωστούς......... αλλά ΝΑ ΑΓΑΠΩ ΤΟΝ ΕΧΘΡΟ ΜΟΥ. Τί σκέψεις να κάνουμε δικές μας? ............ Τί χρειάζονται οι προβληματισμοί, οι έγνοιες, οι απορίες, τα άγχη όταν μας λέει ο ΙΔΙΟΣ «να φερόμαστε όπως ακριβώς θα θέλαμε να φέρονται οι άλλοι σε μας» !!!! ΛΟΓΙΑ που δεν χωράνε ούτε στο φτωχό μου μυαλό, ούτε στην πεντάρφανη ψυχή μου....... Ασύλληπτα απλές πράξεις και συμπεριφορές στις οποίες κακώς-καλώς δεν είμαστε συνηθισμένοι κι ας θέλουμε να φέρουμε τον τίτλο «χριστιανός»......... Συνήθισα να ζητάω, να παραπονιέμαι και να απαιτώ από τους ανθρώπους, από τη ζωή......... Αρέσκομαι στα «δικαιώματά» μου και στην εξεύρεση του «δίκιου» μου μέσα σε έναν κόσμο ήδη αρρωστημένο. Το «εγώ» μου είναι μεγαλύτερο από την Γη αυτή και από όλους τους γαλαξίες μαζί, με αποτέλεσμα να μην βλέπω πιά, να μην ακούω, να μην αντιλαμβάνομαι τον εαυτό μου τον ίδιο. Αυτό το «εγώ» που κατάπιε την ψυχούλα μου, την καρδούλα μου, το νου μου ολόκληρο! Καταντήσαμε εμποράκια της φτήνιας......... «εγώ σου έδωσα παραπάνω, όχι εσύ μου πήρες, μου χρωστάς, μου οφείλεις.......» !!! Χάσαμε τον δρόμο ΤΗΣ ΧΑΡΑΣ, που την προσφέρει μόνο το δώσιμο του ατελείωτου «εγώ» μας, ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ ΤΗΣ ΑΝΤΑΠΟΔΩΣΗΣ.........!!! Ας μας ελεήσει όλους μας, τους αχάριστους και πονηρούς για την σκληροκαρδία και την σύνεση που χάσαμε «εκ κοιλίας μητρός».