24 Ιουλ 2010

Σαν έρθη ο πόνος…

Σαν έρθη ο πόνος…

Image and video hosting by TinyPic

Ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα του χριστιανού που τον κάνει να ξεχωρίζει από τα άλλα τα πλάσματα, είναι ότι ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ

ΔΕΝ ΑΠΕΛΠΙΖΕΤΑΙ!!!

ΠΟΤΕ.

ΔΕΝ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΕΤΑΙ ΠΟΤΕ!!!

ΔΕΝ ΠΑΡΑΤΑΕΙ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ

Π Ο Τ Ε, μέχρι να βγει και η τελευταία του αναπνοή.

Λυγίζει, γδέρνεται, ματώνει, ΠΟΝΑΕΙ, υποφέρει, μπορεί και να παραληρεί κάποιες στιγμές από τον ΠΟΝΟ, αλλά ξανασυγκεντρώνει τις δυνάμεις του όταν και όπως μπορεί, και συνεχίζει έστω και στρεκλώντας τον αγώνα του.



Image and video hosting by TinyPic

Το μονοπάτι της ζωής είναι όλο πόνος και δάκρυ∙ όλο αγκάθια και καρφιά∙ παντού φυτρωμένοι σταυροί∙ παντού αγωνία και θλίψη. Κάθε βήμα και μία Γεθσημανή. Κάθε ανηφοριά και ένας Γολγοθάς. Κάθε στιγμή και μία λόγχη. «Αν μπορούσαμε να στίψουμε την γη σαν το σφουγγάρι θα έσταζε αίμα και δάκρυα».

Τα ωραία συνοδεύονται με πόνο, αλλά κι ο πόνος βγάζει στη χαρά. Συνήθως το ουράνιο τόξο υψώνεται ύστερα από την μπόρα. Πρέπει να προηγηθούν οι καταιγίδες για να ξαστερώσει ο ουρανός.

Τα πιο θαυμάσια αγάλματα έχουν τα περισσότερα κτυπήματα.. Οι μεγάλες ψυχές οφείλουν την μεγαλοσύνη τους στα κτυπήματα του πόνου. Τα χρυσά και βαρύτιμα κοσμήματα περνούν πρώτα απ' την φωτιά.

Συγκλονίζει την ανθρώπινη ύπαρξη ο πόνος. Είναι φωτιά καμίνι που καίει και κατακαίει. Είναι καταιγίδα και τρικυμία. «Τα σπλάχνα μου και η θάλασσα ποτέ δεν ησυχάζουν», λέει ο Σολωμός. Είναι στιγμές που οι δοκιμασίες έρχονται απανωτές, η μία μετά την άλλην ή και όλες μαζί. Πολύ βαρύς τότε ο σταυρός. Η αγωνία κορυφώνεται. Η ψυχή φορτίζεται τόσο, ώστε είναι έτοιμη να λυγίσει. Όλα φαίνονται μαύρα. παντού σκοτεινά. Παντού αδιέξοδα.

Καρφιά και μαχαίρια είναι της ζωής οι θλίψεις. Μαχαίρια και καρφιά που σκίζουν ανελέητα και τρυπούν τις καρδιές. Τις πυρακτώνουν και τις παραλύουν εξουθενωτικά.

Το μόνο που απομένει σε τούτες τις στιγμές είναι η κραυγή που σαν παράπονο ικεσίας απευθύνεται στο Θεό. «Ελέησον με Κύριε.... Η ψυχή μου εταράχθη σφόδρα...εκοπίασα εν τω στεναγμώ μου...εγενήθη η καρδία μου ωσεί κηρός τηκόμενος... Ελέησόν με Κύριε ότι θλίβομαι...εξέλιπεν εν οδύνη η ζωή μου και τα έτη μου εν στεναγμοίς...επελήσθην ωσεί νεκρός...εγενήθην τα δάκρυά μου εμοί άρτος ημέρας και νυκτός...ινά τι περίλυπος ει η ψυχή μου, και ίνα τι συνταράσσεις με;»

Ο άγιος Απόστολος Παύλος, ο όσο διωγμένος και πονεμένος και κατάστικτος από τα «στίγματα του Κυρίου», διδάσκει ότι, ο Θεός αφήνει τον άνθρωπο να πονέσει με τις θλίψεις, « επί το συμφέρον, εις το μεταλαβείν της αγιότητος αυτού».

Χιλιάδες τρόπους έχει ο Θεός για να σε κάμει να ιδείς την αγάπη Του. Ο Χριστός μπορεί να μετατρέψει την δυστυχία, σε μελωδικό δοξολογητικό τραγούδι. «Η λύπη υμών εις χαράν γενήσεται» είπε ο Κύριος.

Τέτοια μάχη, τέτοια νίκη. «Στην αγορά τ' ουρανού δεν υπάρχουν φτηνά πράγματα». Οι στιγμές του πόνου και της θυσίας είναι στιγμές ευλογίας. Κοντά σε κάθε σταυρό, είναι και μια ανάσταση. Τι κι' αν τώρα πονάμε και κλαίμε ασταμάτητα; «Το γαρ παραυτίκα ελαφρόν της θλίψεως ημών καθ' υπερβολήν εις υπερβολήν αιώνιον βάρος δόξης κατεργάζεται ημίν», λέει ο Παύλος.

Όποιος ατενίζει και αντιμετωπίζει τον πόνο με το πρίσμα της αιωνιότητος, είναι ήδη από τώρα νικητής. Είναι ο εκλεκτός που με την ακατάβλητη πίστη στο Θεό έφθασε στην χαρά. Γεύτηκε την χρηστότητα του Κυρίου και είναι υποψήφιος στεφανηφόρος.

Οφείλουμε λοιπόν, ν' αποδεχόμαστε τον πόνο που μας επισκέπτεται, σαν μια ευλογία του Θεού. Το σιτάρι συμπιέζεται και λιώνει μέσα στη γη, αλλά τότε καρποφορεί την ζωή. Πλούσια και ευλογημένη του πόνου η συγκομιδή. Μεγάλη η ευλογία του Θεού στον αγρό των δακρύων. Ευλογία που την βιώνουν όσοι με το χάρισμα της διακρίσεως αληθινά πιστεύουν.

Γέροντος Εφραίμ (Ι.Μ Φιλοθέης)



20 Ιουλ 2010

ΑΠΟΡΩ.......

Α Π Ο Ρ Ω . . . . .

Καλλιτέχνες, ηθοποιοί, πολιτικοί ακόμα και πρόσωπα της Εκκλησίας μας που κατά καιρούς αναχωρούν για τον Κύριο και ΟΛΑ τα τηλεοπτικά κανάλια ταυτοχρόνως επί 3 και 4 ώρες μεταδίδουν ζωντανά την κηδεία τους, παίρνουν συνεντεύξεις από τους φίλους τους συγγενείς, τους γνωστούς, προκειμένου να τιμήσουν με αυτόν τον τρόπο τον εκλειπόντα,

ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΝΕΝΑ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟ ΚΑΝΑΛΙ δεν μετέδωσε ζωντανά την κηδεία ΕΝΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΕΝΤΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ ΑΠΟ «ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ» !!!!

Πού ζω? Βρε μπας και άλλαξα χώρα και δεν το θυμάμαι? Δολοφονήθηκε και εκτελέστηκε με 13 σφαίρες ΕΝΑΣ ΥΠΗΡΕΤΗΣ ΤΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ (οποιοσδήποτε και εάν είναι αυτός δεν έχει καμία σημασία) και οι συνάδελφοί του ούτε μία ζωντανή μετάδοση της κηδείας του?

Ούτε ένα αφιέρωμα έστω την ίδια ώρα? Κάτι τις?

ΚΑΝΕΝΑ ΚΑΝΑΛΙ?

ΓΙΑΤΙ?

Βρε μπας και έχουμε ΧΟΥΝΤΑ και δεν το κατάλαβα?

ΤΟΣΗ ΠΑΓΩΜΑΡΑ ΚΑΙ ΤΟΣΗ ΣΑΣΤΙΜΑΡΑ εκ μέρους τους, παρά είναι αισθητή.

Εδώ ένας άσχετος ηθοποιός πεθαίνει και έχουν φροντίσει μέσα σε 2 ώρες ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΝΑΛΙΑ και του έχουν φτιάξει του κόσμου τα αφιερώματα, με τραγούδια, με λουλουδάκια, με δακρύβρεχτες συνεντεύξεις των συναδέλφων του!!!!!!

ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΕ ΕΝΑΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ 20 ΧΡΟΝΙΑ, ΟΛΟΙ ΟΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΤΟΥ ΣΙΓΗΣΑΝ?

Η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν συμφώνησα και δεν μου άρεσε το γεγονός της τηλεοπτικής κάλυψης μιάς οποιασδήποτε κηδείας. Δεν έχει το παραμικρό να μας προσφέρει και μάλλον δεν φανερώνει και τον σεβασμό στον άνθρωπο που έφυγε αλλά και στους οικείους του που θλίβονται εκείνες τις στιγμές ΟΜΩΣ από την άλλη δεν γίνεται να μην πονηρευτώ πως κάτι πραγματικά έχει τρομοκρατήσει και έχει φιμώσει τα ελληνικά κανάλια, για να μην βάλουν σε κάποια φάση έστω ένα τυπικό αφιέρωμα!

Ή μήπως το κάνουν και αυτοί σαν τους εργοδότες μας (δημόσιο και ιδιωτικούς) που μας αναγγέλουν την απόλυση μας πάντα την τελευταία μέρα της εβδομάδας για να μένει έστω και μιά μέρα (συνήθως Κυριακή) για να «κρυώσει» λιγάκι το πράγμα και κυρίως οι αντιδράσεις των απολυμένων? WHO KNOWS????

ΚΑΝΑΛΙΑ........... χμ....... Κάτι μου λέει πως τα καλύτερα έρχονται, για όλους! (καλά για εμάς τους απλούς θνητούς έχουν έρθει προ πολλού και ξέρουμε πως γίνεται....άιντε να μάθουν και όσοι δεν έχουν μάθει ακόμα)





Image and video hosting by TinyPic
έγραφαν τα μπλουζάκια των φίλων του δολοφονημένου
δημοσιογράφου στην κηδεία του

θα φωνάζω


Απολαυστικοί λόγοι γέροντος Νίκωνος

Απολαυστικοί λόγοι γέροντος Νίκωνος

19 Ιουλ 2010

Καλό ταξίδι Σωκράτη...

Image and video hosting by TinyPic

Φόβος...

΄Ένα συναίσθημα που τείνει να παραλύει αντιδράσεις, να μουδιάζει συνειδήσεις, να αδρανοποιεί τρομοκρατώντας την υποτιθέμενη δημοκρατία που υποτίθεται πάλι πως βιώνουμε δικαιωματικά, σε μία υποτίθεται για encore une fois δημοκρατική κοινωνία του σωτηρίου έτους 2010.

Σε μία κοινωνία όπου ο ισχυρός προασπίζεται και μάχεται για τα δικαιώματα των αδυνάτων, τους προφυλάσσει και τους φροντίζει όσο μπορεί περισσότερο.

Σε μία κοινωνία όπου ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥΣ στην μόρφωση (χαχαχαχα), στην ασφάλεια που τους παρέχει η εστία τους (δίς χαχαχαχα), στην υγεία (ούτε να γελάσω δεν μπορώ....), αλλά κυρίως σε μία χώρα όπου απολαμβάνουν το δικαίωμα στην εργασία (χωρίς να τους πιάνουν τον πισινό, χωρίς να αναγκάζεται η γλώσσα τους να γίνεται σαν γυαλόχαρτο, χωρίς να αισθάνονται είλωτες, χωρίς να παίρνουν βασικό μισθό 700 ευρά δουλεύοντας 6 ημέρες την εβδομάδα επί 8-10 ώρες ημερησίως – δεν βάζω τις υπερωρίες που εννοείται δεν πληρώνοντε!)

Φόβος...

Ένα συναίσθημα που δεν τολμάει να αγγίζει όσους υπηρετούν τα «ΠΙΣΤΕΥΩ» τους (σωστά ή μη ο Θεός θα μας κρίνει), όσους ζουν με ιδανικά , και με τα οράματά και τις ελπίδες του ολοζώντανες.

Όσους ζουν ΜΕΣΑ στο όνειρό τους, αδιαφορώντας για το «σήμερα» μιάς αμείλικτης πραγματικότητας.

Η ΑΝΑΝΔΡΗ δολοφονία (τελικά εμείς οι γυναίκες τα τιμάμε περισσότερο τα παντελόνια που φοράμε) ενός οποιουδήποτε ανθρώπου αλλά κυρίως ενός υπηρέτη της πληροφόρησης μας , θα πρέπει να αρχίσει να μας προβληματίζει πολύ πιό σοβαρά απ’ όσο τα καθημερινά προσωπικά προβλήματα της επιβίωσης μας.

Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ δεν είναι ΔΝΤ, ούτε ανεργία, ούτε κλεψιές και λωποδυτίες.........δεν είναι life style!

ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΞΥΓΟΝΟ ΚΑΘΕ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ, ΚΑΘΕ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΨΥΧΗΣ.

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ

ΔΕΝ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ ΠΟΤΕ ζωές ή και συνειδήσεις,

γιατί έχουν πιό πολιτισμένες μεθόδους για να διαλέγονται!

ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΣΩΚΡΑΤΗ

ΚΑΙ ΚΑΛΗΝ ΑΝΤΑΜΩΣΗ.

ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΧΑΡΙΖΕΙ Ο ΠΑΝΑΓΑΘΟΣ,

ΣΤΑ ΔΥΟ ΜΩΡΑΚΙΑ ΣΟΥ

ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΣΥΖΥΓΟ ΣΟΥ.


17 Ιουλ 2010

Τρέχα μακρυά!!!!!!

Image and video hosting by TinyPic

Πώς πρέπει να πολεμά κάποιος κατά των σαρκικών παθών )

Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου «Ο Αόρατος Πόλεμος»

Αντιμετώπιση του πολέμου πριν από τον πειρασμό

Εναντίον των σαρκικών παθών θα πολεμάς, αδελφέ, με ξεχωριστό τρόπο από τους άλλους. Και για να γνωρίζης να πολεμάς με τάξι, πρέπει να σκέφτεσαι ότι υπάρχουν τρεις χρόνοι και τρεις πόλεμοι:

πριν από τον πειρασμό, στον καιρό του πειρασμού και αφού περάσει ο πειρασμός.

Ο πόλεμος πριν από τον πειρασμό θα είναι κατά των αιτιών, που συνήθως γίνονται αφορμή αυτού του πειρασμού. δηλαδή, πρώτα, εσύ πρέπει να πολεμάς εναντίον αυτού του πάθους. όχι αντιστεκόμενος σ’ αυτό, όπως σου είπα να κάνης στα άλλα πάθη, αλλά αποφεύγοντας με όλη σου τη δύναμι από κάθε είδους αφορμή και από κάθε πρόσωπο, το οποίο σου προξενεί πειρασμό στη σάρκα. Και εάν καμμιά φορά είναι ανάγκη να μιλήσης με κανένα τέτοιον, μίλησε με συντομία και με πρόσωπο σεμνό και σοβαρό. μάλιστα, τα λόγια σου ας έχουν κάποια σκληρότητα περισσότερη, παρά γλυκύτητα.

«Μην έχης εμπιστοσύνη στον εχθρό σου ποτέ», λέγει ο Σειράχ (12,11). Και σύ, μην έχης εμπιστοσύνη ποτέ στον εαυτό σου. Γιατί, όπως ο χαλκός γεννάει από μόνος του την σκουριά, έτσι και η διεφθαρμένη φύσις σου γεννά από μόνη της την κακία. «Όπως ο χαλκός σκουριάζει, έτσι και η κακία του» (αυτοθι). μην εχης εμπιστοσύνη, πάλι σου λέω, στον εαυτό σου, και αν υποθέσουμε ότι και εσύ δεν αισθάνεσαι, ούτε ακόμη αισθανθής για πολύ καιρό τις αιχμές της σάρκας. διότι αυτή η κατηραμένη κακία, εκείνο που δεν έκανε σε πολλούς χρόνους, το κάνει σε μία ώρα. και πολλές φορές κάνει ετοιμασίες της κρυφά. και όσο περισσότερο κάνει τον φίλο και δίνει μικρότερη υποψία γι’ αυτή, τόσο περισσότερο βλάπτει και αθεράπευτα πληγώνει.

Γι’ αυτό πολλές φορές πρέπει να φοβάται κανείς περισσότερο (καθώς η πείρα το απέδειξε και το αποδεικνύει), από εκείνα τα πρόσωπα, με τα ποία νομίζει εύλογο να συναναστρέφεται ή γιατί είναι συγγενείς του ή γιατί είναι ευλαβή και ενάρετα ή γιατί ευεργετήθηκε από αυτά και κρίνει σαν υποχρέωσι να τα συχνοχαιρετά. Διότι με την απερίσκεπτη αυτή συναναστροφή, ανακατώνεται η φαρμακερή ευχαρίστησις της αισθήσεως, ώστε ανεπαίσθητα λίγο λίγο διαπερνά ως και στο νου της ψυχης και σκοτεινιάζει τόσο τη λογική, σε σημείο, που αρχίζουν ύστερα να μην υπολογίζουν καθόλου τα επικίνδυνα αίτια της αμαρτίας. δηλαδή τα ερωτικά βλέμματα, τα γλυκά λόγια του ένα και του άλλου μέρους. τις άσεμνες κινήσεις και μορφασμούς. τις χειρονομίες και έπειτα κατανούν να πέσουν ή στην ολοκληρωτική αμαρτία ή στα άλλα διαβολικά πάθη, από τα οποία δύσκολα μπορούν να ελευθερωθούν.

Γι’ αυτό πρέπει, αδελφέ, να αποφεύγης την φωτιά, γιατί είσαι στουπί. και μην ξεθαρρέψης ποτέ ότι είσαι στουπί βρεγμένο και καλά γεμάτο από νερό καλής και δυνατής θελήσεως.όχι. αλλά ότι είσαι στουπί ξερό και αμέσως πλησιάζοντας τη φωτιά, κατακαίγεσαι, σύμφωνα με αυτό που έχει γραφή από τον Σαμψών, ότι. «Έσπασε τα νεύρα όπως σπάει η κλωστή του στουπιού, όταν πλησιάση στη φωτιά» (Κριτ. 16,9). ούτε να σκεφθής ότι έχεις σταθερί απόφασι και προθυμία καλλίτερα να πεθάνης παρά να λυπήσης τον Θεό με την αμαρτία. Γιατί, αν υποθέσουμε ότι είσαι στουπί βρεγμένο, αλλά όμως με την συχνή συναναστροφή και το θέμας, η φωτιά με την θερμότητα ξηραίνει λίγο λίγο το νερό της καλής σου θελήσεως. και ανέλπιστα , τόσο θα προσκολληθής στο διαβολικό έρωτα, ώστε να μην ντραπής τους ανθρώπους, ούτε να σεβασθής συγγένεια ή φιλία, ούτε να φοβηθής τον Θεό, ούτε να υπολογίσης την τιμή, ούτε την ζωή, ούτε τις τιμωρίες όλες της κολάσεως, αλλά να εκτελέσης την αμαρτία.

Image and video hosting by TinyPic

Γι’ αυτό φεύγε, φεύγε όσο μπορείς:

* Α΄. Από τις συναναστροφές των προσώπων που σκανδαλίζουν, αν αληθινά δεν θέλης να συλληφθής από την αμαρτία και να θανατωθής.

* Β΄. Απόφευγε την αργία και οκνηρία και στάσου άγρυπνος και νηφάλιος με τους λογισμούς και με τα έργα, που ταιριάζουν στη στάσι σου.

* Γ΄. Μην παρακούσης ποτέ σου, αλλά υποτάξου εύκολα στους προεστώτες και Πνευματικούς σου Πατέρες, κάνοντας με προθυμία και γρήγορα εκείνα που σε προστάζουν και είναι αντίθετα της θελήσεως σου και της φυσικής σου κλίσεως.

* Δ΄. Μην κάνεις ποτέ κρίσι αλαζονική για τον πλησίον σου. δηλαδή, μην τον κατακρίνης, και μάλιστα, γι’ αυτήν την ίδια σαρκική αμαρτία, για την οποία μιλάμε, αν και φανερά πεσμένος σ’ αυτήν. αλλά συμπάθησέ τον και μην αγανακτήσης εναντίον του, ούτε να τον κοροϊδέψης, αλλά από το παράδειγμά του, ταπεινώσου εσύ και γνώρισε τον εαυτό σου, ότι είσαι ασθενής και σκόνη και στάχτη λέγοντας. εκείνος έπεσε σήμερα, εγώ θα πέσω αύριο. Γιατί, αν εσύ εύκολα κρίνης τους άλλους και τους καταφρονής, ο Θεός παραδειγματικά θα σε εκπαιδεύση, παραχωρώντας να πέσης κι εσύ στο ίδιο παράπτωμα. «Να μην κρίνετα, λέγει, και δεν θα κριθήτε» (Ματθ. 7,1). για να γνωρίσης με την πτώσι σου την υπερηφάνειά σου και να ταπεινωθής και έτσι να ζητήσης θεραπεία και για τα δύο. και για την υπερηφάνειά σου και για την πορνεία σου. Εάν όμως και σε φυλάξη ο Θεός και δεν πέσης, ούτε αλλάξης λογισμό, όμως και πάλι μην δώσης εμπιστοσύνη στον εαυτό σου, αλλά πάντοτε να φοβάσαι και να αμφιβάλλεις για την στάσι σου.

* Ε΄. Πρόσεχε καλά, εάςν απόκτησες κανένα χάρισμα θεϊκό ή βρίσκεσαι σε καλή κατάστασι, να μη βάλης στο λογισμό σου κάποια περιττή ιδεά και φαντασία, πως είσαι κάποιος και πως οι εχθροί σου δεν θα σε πολεμήσουν πλέον, με το να φαίνεσαι ότι προς το παρόν τους μισείς και τους αποστρέφεσαι. Γιατί, αν σε αυτό είσαι απροφύλακτος, εύκολα θα πέσης.

Image and video hosting by TinyPic

Εξωτερική αιτία είναι η περιέργεια των οφθαλμών, τα γλυκά στην ακοή λόγια και τραγούδια. η απαλότητα και ο στολισμός των φορεμάτων, τα ευωδιαστά μυριστικά της οσφρήσεως. οι συνομιλίες και οι κινήσεις και οι χειρονομίες, που παρακινούν στην αμαρτία αυτή. Η θεραπεία σε αυτά τα απαντήματα είναι: Η σεμνότητα και η ταπεινότητα των φορεμάτων. το να μη θέλεις ούτε να δης, ούτε να ακούσης, ούτε να μυρίσης, ούτε να μιλήσεις ή να πιάσεις όλα εκείνα, που παρακινοιύν σε αυτή την κακία και προ πάντων η αποφυγή της συναναστροφής, όπως είπαμε παραπάνω. Η εσωτερική αιτία προέρχεται ή από την καλοζωία του σώματος ή από τους λογισμούς του νου που μας έρχονται από τις κακές μας συνήθειες και τα πάθη ή από την παρακίνησι του διαβόλου.

Και η μεν καλοζωία του σώματος, πρέπει να σκληραγωγείται με νηστείες, αγρυπνίες, χαμαικοιτίες και μάλιστα γονυκλισίες και άλλες παρόμοιες ταλαιπωρίες, καθώς εξηγεί η διάκρισις και η διδασκαλία των θείων Πατέρων. των δε λογισμών, από όπου κι αν προέρχωνται, οι θεραπείες είναι αυτές. το να ασχολήσαι με διάφορα γυμνάσματα, κατάλληλα για την κατάστασί σου, τα οποία είναι η ανάγνωσις των ιερών βιβλίων, και μάλιστα, του αγίου Εφραίμ, της Κλίμακος, του Ευεργετινού, της φιλοκαλίας και άλλων παρομοιων, η μελέτη και η προσευχή. η οποία ας γίνεται έτσι. όταν αρχίσουν οι λογισμοί της πορνείας να σε ενοχλούν, αμέσως θυμίσου με το νου σου τον εσταυρωμένο και εκ βάθους ψυχής λέγε: «Ιησού μου, Ιησού μου γλυκύτατε, βοήθησέ με γρήγορα, για να μην αιχμαλωτισθώ από αυτόν τον εχθρό». Και κάποιες φορές αγκαλιάζοντας (νοερά, ή αισθητά, αν είναι παρών), στον σταυρό στον οποίο κρέμεται ο Κύριός σου, ασπάσου πολλές φορές της πληγές του, λέγοντας με αγάπη. «ωραιότατες πληγές, πληγές αγιώτατες, πληγές αγνότατες, πληγώσατε αυτή την άθλια και ακάθαρτη καρδιά μου και εμποδίστε με από το να σας βλάψω».

Η δε μελέτη σου κατά την χρονική περίοδο που πληθαίνουν οι λογισμοί των σαρκικών ηδονών, ας μη γίνεται κατ’ ευθείαν εναντίον αυτών. αν και μερικά βιβλία γράφουν έτσι (όπως είναι το να σκεφθής την βρώμα και την αηδία της σαρκικής ηδονής. τον έλεγχο της συνειδήσεως που θα σου προξενήση, τις πίκρες που ακολουθούν, τους κινδύνους, την φθορά της περιουσίας και της παρθενίας σου, την κατηγορία της τιμής και άλλα παρόμοια). η μελέτη σου λέω, ας μη γίνεται σε αυτά, γιατί αυτή η παρόμοια μελέτη δεν είναι πάντα μέσο ασφαλές, για να νικήσης τον πειρασμό της σάρκας. μάλιστα μπορεί να προξενήση βλάβη. Γιατί, αν και ο νους αποβάλη του λογισμούς προσωρινά με την παρόμοια μελέτη, όμως με το να είναι ασθενής και εμπαθής, όταν τα μελετά αυτά, αποτυπώνει καλλίτερα την ευχαρίστησι και ευχαριστιέται και συγκατατίθεται σε αυτή. Οπότε η αληθινή θεραπεία των σαρκικών ηδονών είναι το να αποφεύγουμε πάντα, όχι μόνο από αυτές, αλλά και από κάθε τι άλλο (ακόμη και αν είναι εναντίον τους), που μας τις υπενθυμίζει. Γι’ αυτό, η μελέτη σου ας είναι σε άλλα. δηλαδή, στη ζωή και το πάθος του εσταυρωμένου μας Ιησού, στη φοβερή ώρα του θανάτου σου, στην τρομερή ημέρα της Κρίσεως και στα διάφορα είδη της κολάσεως.

Εάν όμως και οι σαρκικοί αυτοί λογισμοί σε πολεμάνε περισσότερο από το συνηθισμένο (όπως αυτό συμβαίνει), μη δειλιάσης γι’ αυτό, ούτε να αφήσης την μελέτη των παραπάνω, για να στραφής σ’ αυτούς, για να τους αντισταθής, όχι. αλλά ακολούθησε όσο περισσότερο μπορείς συνοπτικά μπορείς την μελέτη σου αυτή, μη φροντίζοντας καθόλου για τους λογισμούς αυτούς, σαν να μην ήταν δικοί σου. Γιατί δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για να αντισταθής σ’ αυτούς, αν και συνεχώς σε πολεμούν, από το να τους καταφρονής και να μη θέλης καθόλου να τους θυμηθής. μετά από αυτά, θα τελειώσης την ενασχόλησί σου, με αυτήμ (ή παρόμοια δέησι).

«Ελευθέρωσέ με πλάστη μου και λυτρωτά μου από τους εχθρούς μου, στην τιμή του πάθους σου και της ανείπωτής σου αγαθότητας».

Και μη στρέψης το νου σου στη σαρκική αυτή κακία. Γιατί και μόνον η ενθύμησί της δεν είναι χωρίς κίνδυνο. Αλλά ούτε και να στέκεσαι να συνομιλής με αυτόν τον πειρασμό και να ερευνάς τον εαυτό σου, αν συγκατατέθηκε σ’ αυτόν ή όχι. Γιατί η έρευνα, αν και φαίνεται ότι είναι καλή, όμως στ’ αλήθεια είναι μία πλάνη του διαβόλου ή για να σε ενοχλή και να σε κάνει να απελπίζεσαι και να μικροψυχήσης ή για να σε κρατάη πάντα μπλεγμένο σ’ αυτούς τους λογισμούς και από αυτούς να σε κάνη να π΄σεης και σε αυτήν ή άλλη αμαρτία.

Γι’ αυτό, σε αυτό τον πειρασμό (όταν η συγκατάθεσις δεν είναι φανερή) είναι αρκετό να το ομολογήσης αυτό με συντομία στον πνευματικό σου, έχοντας αναπαύσεις το λογισμό σου, χωρίς να σκέπτεσαι πλέον τίποτα. Και φανέρωσέ του αληθινά κάθε σου λογισμό σχετικά με αυτό, χωρίς να σε κρατάη ποτέ καμμί συστολή ή ντροπή. Γιατί, αν με όλους μας τους εχθρούς χρειαζόμαστε την δύναμι της ταπεινώσεως για να τους νικήσουμε, πόσο μάλλον την χρειαζόμαστε στο σαρκικό αυτό πόλεμο περισσότερο, παρά σε κάτι άλλο. Επειδή και αυτή η κακία είναι σχεδόν πάντα ποινή και επακόλουθο και βλάστημα της υπερηφάνειας.

Έπειτα αφού περάσει ο πειρασμός, εκείνο που έχης να κάνης είναι το εξής. όσο και αν σου φαίνεται ότι είσαι ελευθερωμένος από τον πόλεμο της σάρκας και για όλα βέβαιος, πρέπει όμως να στέκεσαι με το νου μακρυά από εκείνες τις υποθέσεις κα τα πρόσωπα, που έγιναν αιτία του πειρασμού. και μη σκεφθής ότι πρέπει να τα συναναστρέφεσαι, γιατί είναι συγγενή ή ενάρετα ή και ευεργέτες σου. γιατί και αυτή είναι μία πλάνη της κακής φύσεως και παγίδα του πανούργου μας εχθρού του διαβόλου, που μεταμορφώνεται σε άγγελο φωτός, για να μας βάλη στο σκοτάδι, όπως είπε ο Παύλος (Β΄ Κορ. 11, 14)

Image and video hosting by TinyPic