11 Φεβ 2012

ΟΥ ΟΥΠΣ, ΜΙΑ ΔΙΧΑΛΑ!!!! ΚΑΙ ΤΩΡΑ?


Η ΔΙΧΑΛΑ





Βαρύς ο προβληματισμός, βαριές οι ευθύνες, δύσκολες οι αποφάσεις για την τύχη ενός ολόκληρου λαού, σκούρα τα πράγματα έτσι ή αλλιώς.

Ως γνωστόν η λογική έχει μικρότερη μνήμη από το συναίσθημα και γι΄αυτό ο λαός μας –ύστερα από 2 χρόνια σκληρών θυσιών ΧΩΡΙΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ- αναγκάζεται να βγει στους δρόμους.

Η ψυχραιμία, η σύνεση αρχίζουν να εξανεμίζονται. Το δίλλημα μετατίθεται στις πλάτες ενός καταπονημένου, αδικημένου, κουρασμένου Έλληνα που από την φύση του δεν σηκώνει ζυγό.

Οι διαδρομές δύο. Ανηφορικές. Σκληροτράχηλες.

1. Παραμονή σε έναν δρόμο προκαθορισμένο, γεμάτο από ατιμωρισία των υπευθύνων γι΄αυτήν την κατάσταση, διάρκειας τραγικά μεγαλύτερης από όσο είναι το πραγματικό χρέος μας, υποδουλωμένοι υπαρξιακά και εθνικά σε ξένους αγύρτες που παίζουν σκάκι στις πλάτες μας, δουλεύοντας για ένα τραπεζικό σύστημα που δεν έχει καταδεχτεί και δεν έχει ακόμα δεχτεί την παραμικρή θυσία για την ίδια του την χώρα-τους ίδιους του τους πελάτες ρε αδερφέ- κι ας διαθέτουν άνω του μισού του ΑΕΠ σε πραγματικές καταθέσεις!!!!. Παραμονή σε ένα δρόμο που ακόμα και αν τα δώσουμε όλα δεν αρκούν ούτε για τα τοκοχρεωλύσια που διαρκώς θα αυξάνονται!!!! Ένας δρόμος που μας διαθέτει ναι μεν πετρέλαιο, φάρμακα, γιατρούς, τρόφιμα εισαγωγής αλλά που δεν μπορούμε ούτε καν σήμερα να τα αγοράσουμε!!!!!!!!!!!!!!

2. Αλλαγή πορείας σε μία διαδρομή ασυγκρίτως μικρότερη, όπου το δημόσιο ναι μεν θα ανακουφιστεί από τα τοκοχρεολύσια αλλά και θα αναγκαστεί να διαθέτει από όσα θα εισπράτει από τους φόρους –στην περίπτωση που κανένας ξένος δεν θα καταδεχτεί σε σύντομο χρονικό διάστημα να μας ξανα-δανείσει ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΜΑΣ ΤΟΥΣ ΟΡΟΥΣ-. Οι τράπεζες μας? Να αναγκαστούν ΚΑΙ ΑΥΤΕΣ να επιβιώσουν όπως επιβιώνουμε εμείς αφού έτσι κι αλλιώς το χρέος μας το έχουν ήδη διαθέσει στην ΕΚΤ ως ενέχυρο για χρήματα που έχουν ήδη πάρει!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Αλλαγή πορείας σε μία διαδρομή όπου το αίσθημα της αδικίας θα ανακουφιστεί ΤΙΜΩΡΟΝΤΑΣ και κλείνοντας στην φυλακή όλους όσους μας έφεραν σε αυτήν την κατάσταση! (αν είμασταν ο καθένας μας ξεχωριστά διδάκτορες στα οικονομικά, την εξωτερική πολιτική, την δημοσιονομική κτλ ΔΕΝ ΘΑ ΨΗΦΙΖΑΜΕ κάθε φορά 300 νοματέους για να μας κυβερνήσουν……………. Θα κυβερνιόμασταν από μόνοι μας ο καθένας για την πάρτη του και δεν θα κατάκλεβε ο ένας τον άλλον για να φτάσουμε σε σημείο να ξεπουλάμε την ίδια μας την χώρα!!!!!. Άρα ΦΤΑΙΝΕ. Γιατί και στην εργασία μας αν λείψει 1 ευρώ θα μας κλείσουν μέσα σαν κλέφτες και απατεώνες. Αυτούς που μας διέλυσαν και σαν χώρα και σαν άτομα θα τους αφήσουμε ατιμώρητους?????????? !!!!! ). Μία διαδρομή όπου πετρέλαιο δεν θα έχουμε και τα τρόφιμα θα είναι λιγοστά και το ΦΙΛΟΤΙΜΟ ΚΑΙ Η ΑΝΘΡΩΠΙΑ θα οφείλει να πλημμυρίσει ξανά το «είναι» μας.


Πολιτικός δεν είμαι, οικονομικός αναλυτής δεν είμαι, (τα είδαμε τα κατορθώματα τους). Είμαι ένας απλός μεροκαματιάρης άνθρωπος που καλούμαι να πληρώνω άδικα για κάποιους άλλους άδικους και ανέντιμους ανθρώπους. Και καλούν και τα παιδιά και τα εγγόνια μου να συνεχίσουν να πληρώνουν για τα οικονομικά και ηθικά και κοινωνικά εγκλήματα άλλων.
Ας διαφαίνεται μέσα από τις σκέψεις μου πως έχω διαλέξει τον δεύτερο δρόμο, δεν είναι αλήθεια. Μπερδεμένη είμαι και έχω σηκώσει τα χέρια ψηλά ΣΤΟ ΘΕΟ που με λατρεύει και έδωσε το αίμα Του για μένα.


ΟΜΩΣ……….. για τον εαυτό μου και την οικογένεια μου θα διάλεγα με χαρά και χωρίς φόβο την δεύτερη διαδρομή, δουλεύοντας σκληρά –όπως πάντα άλλωστε- για να βγούμε από την μιζέρια σε μικρό χρονικό διάστημα απελευθερώνοντας τις ζωές των παιδιών μου από τα δικά μου τα λάθη. (που ψήφιζα τους ψεύτες, τους αλλόφυλους, τους ανήθικους, τους αντίχριστους, τους ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ τόσα χρόνια)

Επειδή δεν γνωρίζω ούτε το ψυχικό σθένος του καθενός, ούτε αν ο συνταξιούχος θα έχει έναν άνθρωπο να του δώσει ένα ποτήρι νεράκι, ούτε αν ο καρκινοπαθής θα βρει έναν φιλότιμο δίπλα του για να τον ανακουφίσει από τους πόνους………. Γι΄αυτό και μόνον τον λόγο δεν θα δράσω, δεν θα επηρεάσω, δεν θα κοπανηθώ, δεν θα ξαναασχοληθώ με τέτοιες διχάλες.

Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΖΙ ΜΑΣ, στον καθένα ξεχωριστά. Και να μην ξεχνάμε πως όλοι θα λογοδοτήσουμε μια μέρα . ΟΛΟΙ ΜΑΣ.

5 Φεβ 2012

"Απαλά, χωρίς βία!"

"Απαλά, χωρίς βία!"




ΚΑΛΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΑΔΕΛΦΙΑ ΜΟΥ


ΚΑΛΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΑΔΕΛΦΙΑ ΜΟΥ



Άλλη μία περίοδος ξεκινάει στη ζωή του καθενός μας από σήμερα. ΤΡΙΩΔΙΟ. Μια προπαρασκευαστική περίοδος για να εορτάσουμε τα Θεία Πάθη και την Ανάσταση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Του Πατέρα μας του Παντοκράτορα που καταδέχτηκε να ενσαρκωθεί προκειμένου ΝΑ ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ σαν πρόσωπο προς πρόσωπο, να μας δείξει με πράξεις τι σημαίνει τελικά ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ, ΑΓΑΠΗ, ΘΥΣΙΑ.
Φέτος, περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά και λόγω των φανερωμένων σημείων του καιρού μας, των απροσδόκητων εξελίξεων σε όλους τους τομείς της ζωής μας-εμάς των Ελλήνων-, αισθάνομαι πως είναι επιτακτική η ανάγκη να αποδώσουμε τα του Καίσαρως τω καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ.

Με τα του Καίσαρως ασχολούμαστε οι περισσότεροι σαν άνθρωποι κοινωνικοί, σαν (δοκιμαζόμενοι) πολίτες αυτής της χώρας τις περισσότερες ημέρες αυτού του χρόνου. Αυτή είναι η κατάλληλη περίοδος να ασχοληθούμε με την προσωπική μας σχέση με το πρόσωπο του Θεανθρώπου. Μια σχέση λιγάκι(?) παραμελημένη, μια σχέση μονομερής όπου ο Ένας αγαπάει, φροντίζει, προστατεύει και ο άλλος ασχολείται με τον «Καίσαρα» και τις βιοτικές μέριμνες (που ομολογουμένος είναι βαριές και δύσκολες). Ας αναλογισθούμε όμως και την επίγεια ζωή του Σωτήρα μας που δεν ασχολήθηκε καθόλου με τα επίγεια προβλήματα, ούτε με τα κοινωνικά προβλήματα, ούτε με τα εθνικά (οι Εβραίοι ήταν υπόδουλοι στους Ρωμαίους). 

ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ Ο ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΣ να καθήσουμε ήρεμα, φρόνιμα σαν την Μαρία, στα πόδια Του και να εξελέξουμε ΤΗΝ ΑΓΑΘΗ μερίδα περιφρονώντας τις εξωτερικές μας μέριμνες. «Μάρθα,Μάρθα,μεριμνάς και τυρβάζης περί πολλά, Μαρία δε την αγαθήν μερίδα εξελέξατο, ήτις ουκ αφαιρεθήσεται απ'αυτής»(Λουκ.ι'38-42)
ΤΩΡΑ ΕΦΤΑΣΕ Ο ΚΑΙΡΟΣ Ο ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΣ να σκύψουμε βαθειά μέσα μας για να βρούμε εκείνο το «ένα» που οφείλουμε στον Αγαπημένο μας-ο καθένας κάτι διαφορετικό- για να του φανερώσουμε την αγάπη την δική μας και να μην Του γυρίσουμε την πλάτη και φύγουμε από κοντά Του- όπως ζήτησε και από τον πλούσιο νεανίσκο που παρ΄ότι εφύλαγε τις εντολές Του από παιδί και αγαπούσε τον Κύριο, δεν μπόρεσε να απαρνηθεί και να μοιραστεί με τους άλλους αδελφούς του το «ένα» που του ζητήθηκε…………. Τον πλούτο!!!

ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ Ο ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΣ να προετοιμασθούμε πνευματικά, εσωτερικά και όχι συναισθηματικά, προκειμένου ΝΑ ΕΝΩΘΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΑΣ σε ενώσεις σωτήριες για εμάς. «αμήν λέγω υμίν, εάν μη φάγητε την σάρκα του υιού του ανθρώπου και πίητε αυτού το αίμα, ουκ έχετε ζωήν εν εαυτοίς» (Ιω.6,53)

ΤΩΡΑ ΛΟΙΠΟΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ να γυρίσουμε τις πλάτες στα γήινα, στα βιοτικά, στις μέριμνες και περισσότερο από κάθε άλλη χρονική στιγμή στη ζωή μας να ασχοληθούμε με την παραμελημένη πνευματική μας ζωή.

ΚΑΛΟ ΤΡΙΩΔΙΟ, ΚΑΛΗ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΑΔΕΛΦΙΑ ΜΟΥ.



Ο ανόητος ζήλος του χριστιανού, γίνεται κρίση και κατάκριση των αδελφών του.


Ο ανόητος ζήλος του χριστιανού, 

γίνεται κρίση και κατάκριση των αδελφών του.
















24 Ιαν 2012

Ο ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΑΤΡΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΑΟ ΤΟΥ....

Ο ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΑΤΡΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΑΟ ΤΟΥ:



ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΤΡΩΝ

Ἐν Πάτραις τῇ 20 Ἰανουαρίου 2012
Ἀριθμ. Πρωτ.: 39
           


Πρός
τόν Ἱερόν Κλῆρον καί τόν εὐσεβῆ Λαόν
 τῆς Ἱερᾶς καί Ἀποστολικῆς Μητροπόλεως τῶν Πατρῶν


Εἰς Ἕδρας των

Παιδιά μου εὐλογημένα,
     κκλησία μας τήν 27ην ανουαρίου ορτάζει τήν νακομιδή τνερν Λειψάνων το ν γίοις πατρός μν ωάννου ρχιεπισκόπουΚωνσταντινουπόλεως το ΧρυσοστόμουΚατά τήν μέρα ατή ορτάζω κατ’τος τά νομαστήριά μου.
    μως, ερισκόμενος πλέον, πρό τν στρατιν τν νέργων, τννδεν καί μπεριστάτων δελφν μας, ο ποοι κάθε μέρα γίνονται καί περισσότεροι καί πρό τς μεγάλης στενοχωρίας και γανακτήσεως τοΛαονεκα τς οκτρς καταστάσεως στήν ποία χει περιέλθει  χώρα μας,δυνατ νά ορτάσω πως τά προηγούμενα τη καί διά τόν λόγο ατό, θά περιορισθ στήν τέλεση το σπερινο καί τς Θείας Λειτουργίας ες εράν Μονήν τς Μητροπόλεώς μας, προσευχόμενος νά βοηθήσ  Κύριός μας τήν πατρίδα μας νά ξέλθ πό τήν δεινή θέση στήν ποία ερίσκεται καί νά μςλεήσ λους διά τά πολλά μν μαρτήματα.
     Ζητ συγγνώμη πό τόν ερό Κλρο καί τόν εσεβ Λαό το Θεο, διότι φέτος δέν θά μπορέσω νά δεχθ εχάς στό πισκοπεο.
    Παρακαλ νά προσεύχεσθε διά τήν λαχιστότητά μου καί νά δέεσθε δια  τήν ξοδό μας πό τίς πολλές δυσκολίες στίς ποες ς Λαός χομε περιέλθει.
    πως καί κατά  τό παρελθόν χω δηλώσει, δέν δέχομαι δρα, ἀλλά παρακαλ νά νισχύσετε, σοι θά πιθυμούσατε, τό Γενικό Φιλόπτωχο Ταμεο τς ερς Μητροπόλεως Πατρν πρός νακούφιση τν πολλνδελφν μας ο ποοι ντιμετωπίζουν ποικίλα καί μεγάλα προβλήματα .


Μετά πατρικῶν εὐχῶν καί εὐλογιῶν
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

...............................................................................................................................

"Μόνο γονείς? Η συζυγική σχέση σε χαλεπούς καιρούς"

"Μόνο γονείς? Η συζυγική σχέση σε χαλεπούς καιρούς"





Δημήτρης Καραγιάννης Παιδοψυχίατρος, Ψυχοθεραπευτής, Διδάκτωρ του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Αλεξανδρούπολης είναι ο επιστημονικός διευθυντής του Ψυχοθεραπευτικού και Εκπαιδευτικού Ινστιτούτου «ΑΝΤΙΣΤΙΞΗ».
*Ιδρυτικό μέλος και πρώτος γενικός γραμματέας της Παιδοψυχιατρικής Εταιρείας Ελλάδος.
*Ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Συστημικής Σκέψης και Ψυχοθεραπείας Οικογένειας ΕΕΣΚΕΨΟ καθώς και του επιστημονικού περιοδικού «Ψυχιατρικά Τετράδια».
*Μέλος της European Family Therapy Association (EFTA).
*Διευθυντής του Κέντρου Παιδοψυχικής Υγιεινής (1986 - σήμερα), το οποίο είναι μια σύγχρονη παιδοψυχιατρική μονάδα με πλήρη διεπιστημονική ομάδα που έχει οργανωθεί στη βάση της συστημικής θεώρησης.
*Επιστημονικός διευθυντής Ιατροπαιδαγωγικού Σταθμού Φθιώτιδας (1989-1995).
*Καθηγητής Μετεκπαίδευσης Μαρασλείου Ακαδημίας.
*Επιστημονικός υπεύθυνος του Ευρωπαϊκού Κοινοτικού Προγράμματος Εκπαίδευσης Στελεχών Πυρήνων Εθελοντών.
*Καθηγητής σε μεταπτυχιακά πανεπιστημιακά προγράμματα ψυχικής υγείας.
Άρθρα του έχουν δημοσιευτεί σε Ελληνικά και διεθνή επιστημονικά περιοδικά. 
Έχει συγγράψει το «Ρωγμές και Αγγίγματα», «Η αδικία που πληγώνει» και στα πλαίσια της διδακτορικής διατριβής το «Σχολική άρνηση: Μελέτη των δυναμικών του παιδιού και της οικογένειάς του». 
Ως συγγραφέας έχει συμμετάσχει και σε συλλογικά βιβλία όπως το «Για τη ζωή και την οικογένεια», «Βαλκάνια και ψυχική υγεία», «Παιδιά με υπερκινητικό σύνδρομο και διαταραχές διαγωγής», «Αιμομιξία και θεραπευτικό πλαίσιο», «Θεολογία και Ψυχιατρική σε διάλογο», «Παιδεία και σύγχρονη κοινωνία», «Ενδοοικογενειακή βία, Διεπιστημονική Προσέγγιση», «Η ανθρώπινη επικοινωνία» κλπ.


21 Ιαν 2012

Σύναξη Νέων με τον αγιορείτη μοναχό π. Μωυσή

Σύναξη Νέων με τον αγιορείτη μοναχό π. Μωυσή



Ο μοναχός π. Μωυσής γεννήθηκε στην Αθήνα. 
Μονάζει στο Άγιον Όρος περίπου 40 χρόνια. 
Ασχολείται με την αγιογραφία, την ποίηση, την κριτική και τη συγγραφή. 
Έχει εκδώσει 60 βιβλία κι έχει γράψει περισσότερα από χίλια άρθρα. Έργα του έχουν μεταφρασθεί σε άλλες γλώσσες κι έχουν βραβευθεί. Έχει σειρά ομιλιών, κατόπιν προσκλήσεων μητροπόλεων, Πανεπιστημιών και συλλόγων, στην Ελλάδα και το Εξωτερικό. 
Έχει λάβει μέρος ως εισηγητής πάνω από 100 συνέδρια. Έχει διατελέσει αρχιγραμματεύς της Ιεράς Κοινότητος του Αγίου Όρους.
 Είναι Γέροντας από 30ετίας της Καλύβης Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου της Ιεράς Σκήτης Αγίου Παντελεήμονος - Κουτλουμουσίου.
 Θεωρείται ο πολυγραφότερος σύγχρονος Αγιορείτης. Πρόσφατα κυκλοφόρησε το 60ο βιβλίο του, «Το μέγα γεροντικό του Αγίου Όρους», ένα τρίτομο βιβλίο που αναφέρεται σε όλους τους ενάρετους Αγιορείτες Γέροντες του 20ου αι.

Κυριακή 22-1-2012, Αποστ. Ανάγνωσμα: Α΄ Τιμ. 4:9 -15


Κυριακή 22-1-2012,
Αποστ. Ανάγνωσμα: Α΄ Τιμ. 4:9 -15

Τα μηνύματα του σημερινού αποστολικού αναγνώσματος ασφαλώς έχουν διαχρονική αξία και σημασία. Αφορούν τους ποιμένες της Εκκλησίας και σήμερα, αλλά και τον πιστό λαό. Θα σταθούμε εδώ στην προτροπή του Παύλου «πρόσεχε τη αναγνώσει, τη παρακλήσει, τη διδασκαλία». Το πρώτο (ανάγνωση της Γραφής) αφορά γενικά όλους τους πιστούς, όλους όσους ανήκουν στην ποίμνη του Χριστού. Τα άλλα δύο (παράκληση και διδασκαλία) αφορούν κυρίως τους εργάτες του λόγου του Θεού και τους ποιμένες.
«Πρόσεχε τη αναγνώσει»: το παράγγελμα αυτό πρέπει να αντηχεί στα αυτιά κάθε πιστού. Είναι πάντοτε επίκαιρο και αναφέρεται στο καίριας σημασία ζήτημα της σχέσεώς μας με τον αιώνιο λόγο του Θεού, την Αγία Γραφή. Η Αγία Γραφή είναι ο λόγος του Θεού που ζωοποιεί και χαριτώνει. Επιπλέον η Αγία Γραφή αγιάζει την καρδιά, φωτίζει το νου και ενισχύει τη θέληση μας για αγώνα πνευματικό. Η Αγία Γραφή αποτελεί  συνάμα την αποκάλυψη του Θεού σ’ εμάς τους ανθρώπους. Χάρη σ’ αυτή την αποκάλυψη εμείς οι άνθρωποι γνωρίζουμε την αλήθεια της ζωής και τους κόσμου.  «Πρόσεχε τη αναγνώσει», σημαίνει ακόμη να μην ξεχνάμε, να μην παραλείπουμε τη μελέτη της Αγίας Γραφής. Αποτελεί χρέος μας. Ας γίνει, λοιπόν, η καθημερινή τροφή της ψυχής μας, πηγή φωτισμού, χαράς και παρηγοριάς. Με προσοχή, σημαίνει επιπλέον με προσευχή. Αν ό,τι κάνουμε στη ζωή μας, οφείλουμε να το ξεκινάμε με προσευχή, πολύ περισσότερο με προσευχή θα πρέπει ν’ αρχίζουμε τη μελέτη του λόγου του Θεού. «Πρόσεχε», τέλος, «τη αναγνώσει» σημαίνει να μελετούμε την Άγια Γραφή ακολουθώντας την ερμηνεία της Εκκλησίας, καθοδηγούμενοι από τους Θεοφόρους Πατέρες μας.
«Πρόσεχε … τη παρακλήσει, τη διδασκαλία»: Αυτά αφορούν περισσότερο τους ποιμένες και διδασκάλους της Εκκλησίας, όπως αναφέραμε πιο πάνω. Η παράκληση, η παρηγοριά και η στήριξη των πιστών, αποτελούν βασικό έργο των ποιμένων, δηλαδή του ιερού κλήρου: διακόνων, πρεσβυτέρων και επισκόπων της Εκκλησίας. Ιδιαίτερα σε καιρούς δοκιμασίας και θλίψεως, που η πρόνοια του Θεού επιτρέπει, οι ποιμένες οφείλουν να παρηγορούν το λαό και να γίνονται παραδείγματα υπομονής, επιμονής και εμμονής στην αληθινή πίστη. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί τέλος, στη διδασκαλία του θείου λόγου. Οι κληρικοί, αλλά και οι κήρυκες του ευαγγελίου είναι επιφορτισμένοι με το έργο της διδασκαλίας του λόγου της Γραφής. Αποτελεί καθήκον και χρέος γι’ αυτούς η μετάδοση των αληθειών της πίστης και η σπορά του λόγου του Θεού στις καρδιές των ανθρώπων, ώστε αυτός φυτρώνοντας, να αποδώσει «καρπόν εκατονταπλασίονα», κατά το λόγο της Γραφής (Λκ. 8, 8). 

Ο νεότατος στην ηλικία Τιμόθεος -35 ετών-, φέροντας στους ώμους του το βάρος του επισκοπικού λειτουργήματος και την ευθύνη της διαποιμάνσεως της Εκκλησίας της Εφέσου, όφειλε να γίνει «τύπος των πιστών» (στίχος 12β). Τύπος σημαίνει αξιομίμητο υπόδειγμα, «αρχέτυπον του βίου» και «εικών», οπως εξηγεί ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος.
Ο Παύλος δεν περιορίζεται σε μια γενική σύσταση, αλλά προσδιορίζει στη συνέχεια σε τι ακριβώς ο Τιμόθεος όφειλε να αναδειχθεί «τύπος των πιστών». «Εν λόγω» σημαίνει κατά τη δημόσια διδασκαλία, τη διδαχή και το κήρυγμα του ευαγγελίου. «Εν αναστροφή»: εννοεί εδώ τον  τρόπο ζωής και συμπεριφοράς, το βίο και την πολιτεία του. «Εν αγάπη»: Αν η προς αλλήλους αγάπη είναι το θεμελιώδες γνώρισμα όλων των χριστιανών, πολύ περισσότερο είναι των εκκλησιαστικών ποιμένων και διδασκάλων. Η έκφραση «εν πνεύματι» σημαίνει όπως εξηγεί ο Οικουμένιος, «εν τη πνευματική καταστάσει». Ο Παύλος προσθέτει, τέλος, άλλα δύο στοιχεία: «εν πίστει» και «εν αγνεία». Ο Τιμόθεος έπρεπε ν’ αναδειχθεί «τύπος των πιστών» με την ορθή και αδίστακτη πίστη του και με την αγνότητα και την καθαρότητα της ψυχής και του σώματος του.

Στο στίχο 9 ο θείος Παύλος τονίζει ότι η αλήθεια που μας παραδίδεται με το κήρυγμα της Εκκλησίας, είναι αλήθεια απόλυτης αξιοπιστίας και αιωνίου κύρους. Είναι λόγος αληθινός και γι’ αυτό και είναι «άξιος πάσης αποδοχής» εκ μέρους των ανθρώπων. Είναι ο λόγος που ζωοποιεί και γαλουχεί τους πιστούς. Είναι «το ύδωρ το ζων», που χαρίζει τη ζωή σε όσους τον αποδεχτούν και τον εφαρμόσουν στη ζωή τους. Χρειάζεται βέβαια καθαρότητα καρδίας και απλότητα νου. Διότι, αν αυτά δεν υπάρχουν, τότε ο άνθρωπος παραμένει αδιάφορος και ψυχρός ή ακόμη και εχθρικός απέναντι στον λόγο του Θεού.
Ο κόπος της χριστιανικής ζωής στηρίζεται πάνω στην ελπίδα και τη βεβαιότητα που εκείνη μας παρέχει. Η ελπίδα στην αξιοπιστία του θείου λόγου που εγγυάται ο Θεός, δίνει τη δυνατότητα και τη χαρά στον άνθρωπο να κοπιάζει και να υπομένει κάθε είδους δοκιμασία, πόνου και θλίψης για χάρη της αλήθειας και της αρετής. Εδώ ο Παύλος αναφέρεται στις δοκιμασίες της αποστολικής ζωής και έργου. Ωστόσο αυτά αφορούν και τον κάθε πιστό χριστιανό σήμερα. Η ελπίδα στην αιώνια ζωή του μέλλοντος αιώνος, που εγγυάται ο «ζων» Θεός, μας κάνει να κοπιάζουμε και να υπομένουμε ονειδισμούς και περιφρονήσεις χάριν του Χρίστου (στίχος 10). Είναι γεγονός ότι ιδιαίτερα στις μέρες μας, η χριστιανική ζωή είναι αιτία ονειδισμού και διωγμών από αντίθεους ανθρώπους.
Στον ίδιο στίχο ο Απόστολος των εθνών τονίζει ότι ο Θεός, στον οποίο στηρίζεται ή ελπίδα των χριστιανών, δεν είναι μόνο «ζων», αλλά και «σωτήρ πάντων ανθρώπων, μάλιστα πιστών». Ο Θεός θέλει τη σωτηρία όλων των ανθρώπων. Είναι «σωτήρ πάντων ανθρώπων». Η ενσάρκωση του Λόγου, το Θείο Πάθος και γενικότερα το σχέδιο της Θείας Οικονομίας, στόχο έχουν τη σωτηρία των ανθρώπων. Ωστόσο δεν σώζονται όλοι οι άνθρωποι. Σώζονται όσοι θα το θελήσουν και θα το επιδιώξουν. Αυτό ασφαλώς εννοεί ο Παύλος με τη διευκρινιστική προσθήκη που κάνει «μάλιστα πιστών». Η σωτηρία είναι η κλήση που ο Θεός απευθύνει καθολικά σε όλους τούς ανθρώπους. Όμως τελικά θα σωθούν εκείνοι πού θα δεχτούν αυτή την κλήση.
Στο στίχο 11 ο απόστολος Παύλος απευθύνει στον Τιμόθεο μια διπλή σύσταση: «παράγγελλε ταύτα και δίδασκε». Ο Ζιγαβηνός ερμηνεύοντας το σημείο αυτό, αναφέρει: «παράγγελλε μεν τοις εν γνώσει αμαρτάνουσι, δίδασκε δε τους εν αγνοία σφαλλομένους».


Ρένου Κωνσταντίνου, Θεολόγου – Καθηγητή Μ.Ε

Η γυναίκα έχει λιγότερη λογική και περισσότερη καρδιά.

Η γυναίκα έχει λιγότερη λογική και περισσότερη καρδιά.


15 Ιαν 2012

Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν, μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων.



 Κόσμος VS Κοινωνία προσώπων

ΔΙΑΚΡΙΣΗ, ΑΓΑΠΗ, ΙΕΡΟΚΑΤΗΓΟΡΙΑ, ΦΘΟΝΟΣ.

Ποια μάνα (ιερωσύνη) έπνιξε τα μωρά παιδιά της δίνοντας τους να μασουλήσουν τα υπέροχα παϊδάκια που μαγείρεψε (λόγος Θεού), από την πολλή της αγάπη?

Ήταν αυτή η αγάπη που δεν της επέτρεψε να καταλάβει πως το φαγητό αυτό προορίζεται για μεγαλύτερες ηλικίες με δόντια γερά και νου ώριμο?
Ήταν το τεμπελιό της να ετοιμάσει μια κρεμούλα για τα μωρά της?
Ήταν το θολωμένο της μυαλό από τις πολλές ευθύνες και την κούρασή της?

Όπως και να΄χει το έγκλημα το διέπραξε……….. από την πολλή της αγάπη και τον υπερβάλλοντα ζήλο σαν μαγείρισσα ή σαν ….μάνα ας πούμε!

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και σήμερα στην ελληνική σκηνή! Οι μεν μιλάνε κινέζικα (κοινωνοί Θεού και ανθρώπων), οι δε αλαμπουρνέζικα (κοινωνική δικαιοσύνη) και νομίζουν πως «επικοινωνούν»!
Και βγάζουν και συμπεράσματα!!!! Και κρίσεις και κατακρίσεις !!! Και διχάζουν τον λαό του Θεού, που παρακολουθεί τα δρώμενα, και που δεν έχουν όλοι την ίδια πνευματική ηλικία για ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΟΥΝ...… τα ακατανόητα!

Τα πολλά τα λόγια είναι φτώχεια και οι εξηγήσεις, οι επεξηγήσεις, τα ονόματα και οι επιθετικοί προσδιορισμοί περιττά και ανώφελα. Ο νοών νοείτω και όποιος από τους κοινωνούς της κοινωνίας προσώπων της Εκκλησίας μας δεν έχει λόγο ΑΓΑΘΟ να πει, ή έστω λόγο ΨΥΧΙΚΗΣ ΩΦΕΛΕΙΑΣ  για τα υπόλοιπα μέλη του σώματος του Χριστού,
κατά την άποψή μου καλύτερα να μην μιλάει καθόλου. Ή……. Ας περιμένει τουλάχιστον την κοσμική δικαιοσύνη να κρίνει όπως αυτή έστω γνωρίζει.

Αρκετά πιά !!! 2012 χρόνια έχουμε μία Εκκλησία κατατρεγμένη πλημμυρισμένη και γιγαντωμένη από το αίμα των μαρτύρων και των Αγίων, αλλά τότε είχαμε να κάνουμε με σταυρούς, με λιοντάρια, με δηλωμένους αντίχριστους.
Σήμερα έχουμε τον λόγο του Θεού!!!!! Να τον χρησιμοποιούμε ΑΔΙΑΚΡΙΤΑ και να θανατώνουμε ψυχές αγωνιζομένων χριστιανών ή στην καλύτερη περίπτωση να δηλητηριάζουμε τον νου και την καρδιά και των εντός και των εκτός της Εκκλησίας μας!


Κι όσο για μας τους καταλερωμένους και κατακυριευμένους από τα πάθη μας Χριστιανούς, που όμως δεν απελπιζόμαστε και συνεχίζουμε αδιαλλείπτως τον αγώνα εναντίον τους  –ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα- έχω μία παραίνεση :
-       Ας αφήνουμε να πέφτει και κάτι τις κάτω! δεν είναι αμαρτία, μπορεί να αποδειχθεί και σωτήριο! (Μακάριοι οι ελεήμονες, ότι αυτοί ελεηθήσονται)

-       Ας μην έχουμε για όλους και για όλα τα θέματα και άποψη…ιδίως όταν έχουμε να κάνουμε με πολέμιους της Εκκλησίας του Χριστού (Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, ότι αυτών εστίν η βασιλεία των ουρανών)

-       Ας ΕΝΤΕΙΝΟΥΜΕ την επικοινωνία μας με τον Κύριο, με δάκρυα και συντριβή.

-       Και τέλος ας βγάλουμε τα γυαλιά της μυωπίας που κάποιοι από εμάς φοράνε, και ας κοιτάμε κοντά, πολύ κοντά, ΜΕΣΑ ΜΑΣ. Ας δώσουμε την μάχη να γίνουμε καλύτεροι χριστιανοί και ποιός ξέρει………. Ίσως «αποκτώντας την εσωτερική ειρήνη,  χιλιάδες να βρουν κοντά σου τη σωτηρία»         Σ. Σάρωφ

Συμπερασματικά:
Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν,
μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων.




ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΟΞΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΜΑΣ. Revival of Orthodoxy In Russia 2012.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΟΞΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΜΑΣ. 
Revival of Orthodoxy In Russia 2012.

Το σωτήριο έτος 2012 …. Την ώρα που μια Ελλάδα στενάζει και γονατίζει ψυχικά, πνευματικά, υλικά, ξεχνώντας να δοξολογεί τον Έναν Πανάγαθο που τόσες και τόσες χαρές και ευλογίες μας έχει δωρίσει και τις πετάξαμε στα σκουπίδια μαζί με την αξιοπρέπεια μας,
το ίδιο έτος η ορθόδοξη πιά Ρωσία γονατίζει από σεβασμό και λατρεία στον ίδιο Αυτόν Θεό, αξιοποιώντας την τεχνολογική εξέλιξη του είδους μας . 
ΔΕΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΙΧΙΛΑ….. ΖΩΗ ΧΩΡΙΣ ΘΕΟ, ΧΩΡΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥ…….. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΖΩΗ, ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΟΣ ΚΑΙ ΕΠΩΔΥΝΟΣ ΑΙΩΝΙΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ.



ΦΤΩΧΥΝΑΜΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΕΑΝ ΔΕΝ ΣΥΝΕΛΘΟΥΜΕ ΣΥΝΤΟΜΑ θα έρθουν τα χειρότερα σε όλους μας. Πώς να ζήσουμε χωρίς την ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ? 
Από ποιόν και από πού θα φωτιστεί η διάνοιά μας για να λαμβάνει τις ορθές αποφάσεις για την ζωή τη δική μας και των παιδιών μας, αν όχι από την Εκκλησία μας και τα σωτήρια μυστήρια της??